Nëse me kujdes e lexojmë ajetin 24 të sures El-Kasas në të cilën përmendet tregimi për Musain a.s., kur në Medjen u dha të pinë ujë deleve të dy motrave, do të shohim një kuptim mahnitës. Pra, në këtë ajet thuhet:
“E njëra prej tyre erdhi te ai, ecte e turpërueshme, e tha: “Babai im të thërret që të paguajë ty shpërblimin për atë që na u dhe (bagëtisë) ujë!” E kur shkoi (Musai) tek ai dhe ia tregoi atij ngjarjen, ai tha: “Mos ki frikë, paske shpëtuar nga populli zullumqar!” (El – Kasas, 24)
Mesazhi i këtij ajeti është që nëse dikujt i bën bamirësi, kthehu dhe largohu nga ai. Mos e vështirëso pafuqinë dh dobësinë e tij dhe mos e obligo me falënderim. Largo shikimin tënd nga ai që mos ta vëresh turpin dhe pakëndshmërinë e tij, ngase është në pozitë nënshtruese në krahasim me ty.
Është interesant që nuk përmendet folja “shkoi” (dheheb), por folja “tevel-le”, që d.m.th. me u larguar, pra e thënë bukvalisht është të kthesh shpinën dhe të ikësh. Me ajet pra këshillohet: O njeri, bëju mirë njerëzve e pastaj kthehu jo vetëm me trup, por me tërë qenien nga ai që i ke bërë bamirësi dhe mos shpreso në falënderim dhe shpërblim nga ai. Të mjafton që Zoti Bujar do të shpërblejë.
Nga: Prim.dr.med.sc. Ali F. Iljazi (r.a)
