Një shitës i Škoda-s në Islandë mori së fundmi një telefonatë nga fermeri Jomundur Olafsson.
Olafsson ishte kurioz të dinte se çfarë do të shfaqte në panelin e instrumenteve makina e tij e gjeneratës së parë Škoda Octavia, me një motor benzine 2.0 litra, kur të kishte përshkuar një milion kilometra.
Shitësi nuk e dinte përgjigjen, pasi nuk kishte hasur kurrë diçka të tillë, kështu që e kërkuan së bashku, transmeton Telegrafi.
Jomundur ka kaluar orë të panumërta pas timonit të Octavia-s së tij, më shpesh duke udhëtuar nga shtëpia në fermën e tij të deleve në Borgarfjord, por edhe në udhëtime më të gjata rreth ishullit.
“Kam qenë në shumë pjesë të Islandës dhe kam kujtime të bukura nga ato udhëtime. Udhëtimi im më i gjatë me Octavia ishte rreth një mijë kilometra kur vizitova Vestfirð (Fjordet Perëndimore). Patjetër që rekomandoj të ndaloni pranë ujëvarës Dínjiandi”, tha ai.
Ai filloi të ngiste Octavia-n në vitin 2007, megjithëse gruaja e tij e kishte përdorur makinën që nga viti 2003.
“Ishte Škoda ime e parë. Kisha pasur disa makina më parë, por asnjëra nuk kishte kosto kaq të ulëta mirëmbajtjeje dhe kaq besueshmëri. Më vonë fillova ta përdorja Octavia-n si automjet pune – dhe vetëm atëherë e kuptova se çfarë makine e pabesueshme ishte”, kujton fermeri islandez.
Makina kërkonte vetëm mirëmbajtje të rregullt dhe problemet teknike ishin të rralla.
“Nuk e has shpesh këtë lloj besueshmërie. Octavia vazhdonte të punonte, pavarësisht gjithçkaje”, thotë Jömundur.
Ndërsa inxhinieria e fortë është sigurisht pjesë e formulës, servisimi i rregullt është po aq i rëndësishëm për të arritur kilometrazh kaq të lartë.
“Mirëmbajtja rutinë është çelësi. Duhet të kujdesesh për gjëra si amortizatorët, frenat dhe më shumë. Stili i drejtimit është gjithashtu i rëndësishëm – gjithmonë sigurohesha që të mos ngasja mbi 3,000 rpm. Gjithashtu përdorja vetëm vaj me cilësi të mirë dhe e ndërroja atë përafërsisht çdo 30,000 kilometra”, shpjegon Jömundur.
Pavarësisht asaj që mund të duket si një manovrim i butë, Octavia-s i është dashur të durojë klimën e ashpër islandeze dhe kërkesat e përditshme të punës.
Jømundur ka ngarë në të gjitha kushtet e motit, në rrugë me zhavorr dhe madje ka transportuar dele herë pas here.
Megjithatë, është e pabesueshme që makina ende ka motorin e saj origjinal, ndërruesin e shpejtësisë dhe madje edhe friksionin.
Sipas Jømundur, çelësi i jetëgjatësisë është të respektosh makinën dhe të reagosh ndaj defekteve të vogla para se ato të bëhen të mëdha.
Dhe çfarë ndodhi pasi makina kishte përshkuar një milion kilometra? Paneli i instrumenteve tregonte gjashtë nënta krenare me radhë – numëratori thjesht nuk ishte projektuar për të shfaqur numra me shtatë shifra.
Jømundur përfundimisht e zëvendësoi makinën, duke i qëndruar besnik si markës ashtu edhe modelit, dhe tani drejton një Octavia të re, ndërsa e vjetra mund të përfundojë lehtësisht në një muze pas një shërbimi të tillë.
Për momentin, ajo do të përdoret në një shkollë të mesme në kryeqytet, Reykjavik, ku do të përdoret për të studiuar mekanikën si pjesë e programit të inxhinierisë automobilistike.
