Turqia po ofron mbështetje psikologjike për fëmijët e prekur nga tërmetet

Ministria e Familjes dhe Shërbimeve Sociale e Turqisë po ndihmon fëmijët në kryeqytetin Ankara, të cilët ishin viktima të tërmeteve të shkurtit, në mënyrë që ta tejkalojnë depresionin.

Tërmetet e 6 shkurtit me magnitudë 7,7 dhe 7,6 goditën 11 provinca turke – Adana, Adıyaman, Diyarbakır, Elazığ, Hatay, Gaziantep, Kahramanmaraş, Kilis, Malatya, Osmaniye dhe Şanlıurfa, duke shkaktuar vdekjen e më shumë se 50 mijë njerëzve.

Deniz Koçak, psikologe që punon në ministri, ka qenë pjesë e aktiviteteve të ndryshme që janë zhvilluar për të mbështetur fëmijët viktima në rrethet Kazan dhe Kızılcahamam të Ankarasë pas tërmeteve shkatërruese.

“Kemi ndërtuar kënde lojërash dhe grupe lojërash për fëmijët parashkollorë që qëndrojnë në hotele. Gjithashtu organizuam turne në muze dhe kinema, si dhe shfaqje në të cilat fëmijët mund të marrin pjesë me familjet e tyre, me kontributin e bashkive dhe disa fondacioneve”, tha Koçak për Anadolu.

Koçak tha se ata kanë vizituar edhe të prekurit e tërmeteve në shtëpitë e tyre të reja.

“Ne bëjmë intervista individuale me fëmijë që kanë nevojë për mbështetje psikologjike. Filluam me ndihmën e parë psikologjike dhe më pas vazhduam me aktivitete mbështetëse psikosociale”, tha ajo.

Koçak tha se janë kryer disa ekzaminime për të përcaktuar nevojat fizike të viktimave dhe për të siguruar koordinimin dhe dorëzimin.

“Rreth 90 për qind e fëmijëve në Kazan dhe Kızılcahamam vazhdojnë arsimimin e tyre. Ata janë regjistruar në shkollat e rajonit. Disa fëmijë nuk duan të shkojnë në shkollë pasi nuk duan të ndahen nga familjet e tyre. Ne u ofrojmë mbështetje psikologjike dhe i udhëzojmë që të vazhdojnë shkollimin”, tha ajo.

“Përshtatja e fëmijëve në shkollat e tyre të reja përparoi më shpejt nga sa mendonim. Numri i fëmijëve që kanë probleme me mungesën nga shkolla është i ulët. Ky proces ka ecur në një drejtim shumë më pozitiv pasi bashkëmoshatarët e tyre, mësuesit i kanë pritur me dashuri”, shtoi Koçak.

Integrimi i fëmijëve në mjedisin e ri shoqëror

Gati 10 mijë të prekur nga tërmetet, përfshirë 600 fëmijë, emigruan në rrethin Çubuk të Ankarasë pas tërmeteve të shkurtit, tha për Anadolu, Burhanettin Çelik, punonjës i shërbimit social në ministri.

“Qendra jonë e shërbimit social në rrethin Çubuk u ofroi mbështetje psikologjike fëmijëve të prekur nga fatkeqësia për t’i ndihmuar ata të kapërcejnë traumën e tyre”, tha Çelik.

Çelik nënvizoi se familjet që u vendosën në Çubuk kishin shqetësime se si t’ua shpjegonin tërmetin fëmijëve të tyre.

“Në radhë të parë, familjeve u dhamë informacionin e nevojshëm se çfarë duhet bërë që fëmijët ta kuptojnë drejt këtë proces. Së dyti, fëmijët duhet të ktheheshin gradualisht në rutinën e tyre, si zgjimi herët në mëngjes dhe shkuarja në shkollë, pas përfundimit të fazës akute”, tha Çelik.

Gjatë këtij procesi, personeli i ministrisë ndërtoi dhoma të terapisë me lojëra në qendrën e shërbimit social, tha Çelik, duke shtuar se fëmijëve u janë dhënë gjithashtu trajnime me analiza të figurave nga mësuesit e tyre.

“Rreth 17 punonjës të trajnuar vizituan shtëpitë e më shumë se 6.000 njerëzve një nga një. Gjatë këtyre vizitave janë identifikuar individë që kanë nevojë për terapi psikosociale. Shumica e tyre ishin fëmijë”, tha ai.

Këtyre fëmijëve gjithashtu u është dhënë terapi gradualisht pas përfundimit të fazës akute, tha Çelik.

“Ne organizuam aktivitete dhe shfaqje të ndryshme argëtuese, si bërja e kukullave, në mënyrë që fëmijët të largohen nga kujtimet e tyre traumatike. U kemi shpërndarë edhe dhurata”, tha ai.

Në mënyrë që fëmijët të vazhdojnë arsimimin e tyre në mënyrë të shëndoshë, ata kanë kontaktuar edhe mësuesit e tyre në shkollat e tyre të reja dhe i kanë ndërgjegjësuar se si t’i trajtojnë fëmijët e prekur.

“Ne u kërkuam që të shmangin sjelljet që do t’ua sillnin në mendje fëmijëve kujtimet e tyre të lidhura me fatkeqësinë. Mësuesit më pas i paralajmëruan nxënësit në klasat e tyre për këtë çështje”, tha ai.

Sipas Çelikut, qëllimi ishte krijimi i një mjedisi social ku fëmijët mund të vazhdonin jetën e tyre rutinë dhe të zakonshme pa asnjë ndryshim.