Dita Botërore e Hixhabit u krijua me sugjerimin e studentes Nazma Khan nga Nju Jorku, e cila donte të inkurajonte gratë jomyslimane që të përjetonin veshjen e hixhabit për një ditë.
Që nga viti 2013, 1 shkurti festohet si Dita Botërore e Hixhabit.
Dita Botërore e Hixhabit u krijua me sugjerimin e studentes Nazma Khan nga Nju Jorku, e cila donte të inkurajonte gratë jomyslimane që të përjetonin veshjen e hixhabit për një ditë.
Ajo vendosi për këtë veprim pasi përjetoi shqetësime të shumta në Nju Jork pas sulmit terrorist në vitin 2001, sepse ajo mban një hixhab.
Kështu ajo erdhi me idenë e një fushate si një mjet për të inkurajuar tolerancën dhe mirëkuptimin fetar, duke ftuar të gjitha gratë myslimane që nuk mbajnë hixhab, si dhe gratë jomyslimane, të përpiqen vetëm për një ditë për të ndier atë, do të thotë të veshësh hixhabin.
Në shumë vende, 1 shkurti festohet si Dita e Hixhabit, e cila, më shumë se çdo veshje tjetër, është një faktor njohjeje për gratë myslimane në mbarë botën. Hixhabi, megjithatë, në Islam nuk trajtohet si një simbol dhe karakteristikë e veçantë fetare, por si një rregullore.
Në traditën islame, hixhabi është një detyrim fetar i një gruaje myslimane të rritur, i përshkruar nga burimet themelore të Islamit. Si i tillë, hixhabi përfaqëson një shprehje modestie dhe bindjeje ndaj Zotit, si dhe një vullnet për të jetuar sipas rregullave.
Varësisht nga vendi dhe rajoni, mbajtja e shamisë mund të jetë e detyrueshme me ligj, mund të konsiderohet zgjedhje e një gruaje, ndërsa në disa vende është pjesërisht e ndaluar.
