Në fshatin Burin, në periferi të qytetit Nablus në territorin palestinez të Bregut Perëndimor, Basheer Zaban së bashku me familjen e tij po vilnin ullinj nga pemishtet e tij. Papritmas shumë kolonë hebrenj të maskuar i sulmuan ata me gurë. Fshati, shtatë kilometra nga Nablusi, është i rrethuar nga vendbanimi kolon Yitzhar.
“Ne nuk ishim në gjendje t’i shohim ata ndërsa ishin fshehur pas pemëve. Gurët kishin në shënjestër kokat tona. Ata gati na vranë”, tha Basheer, pesë anëtarët e familjes së të cilit u plagosën në sulm.
Sulmet e kolonëve janë përqendruar në fshatrat palestineze të klasifikuara si Zona C, ndarje administrative e Bregut Perëndimor, ku Izraeli mban gati kontrollin ekskluziv, duke përfshirë zbatimin e ligjit, planifikimin dhe ndërtimin. Zona, e cila përbën gati 60 për qind të territorit të Bregut Perëndimor sipas marrëveshjes së Oslos, supozohej që gradualisht të transferohej nën juridiksionin palestinez.
Meqenëse Izraeli vazhdon të ndërtojë vendbanime kolone hebreje në këtë zonë, fshatrat Burin, Oreef, Madama, Jalood, Aserah al-Qibliah, Aqraba dhe Burqa në jug të Nablusit dhe Salfitit dhe disa fshatra në verilindje të Ramallahut janë bërë shënjestra të drejtpërdrejta të kolonëve. Ata po i detyrojnë palestinezët t’i braktisin tokat e tyre pjellore për vendbanime.
Sipas Kampit Kolektiv Palestinez Kundër Murit të Aparteidit, një koalicion i organizatave joqeveritare palestineze, viti 2020 ishte viti më i ashpër për fermerët. Më shumë se 8.400 pemë ulliri u shkulën ose u dogjën.
“Sulmet e kolonëve janë të koordinuara kundër fermerëve dhe vullnetarëve tanë. Ata filluan sulme vrasëse deri në atë masë sa një i moshuar theu kafkën”, tha Jamal Jomah, kreu i koalicionit të OJQ-ve.
Në vitin 1990, autoritetet izraelite e detyruan Shawqi Abu Mujahed-in të mbyllë guroren e tij në fshatin e tij Madama, për ndërtimin e një rruge drejt një vendbanimi kolon. Pasi gurorja, burimi i tij i jetesës, u mbyll, Shawqi së bashku me vëllezërit e tij filluan të punonin në fushat e ullirit.
“Por helikopterët e okupimit djegën pemët tona të ullirit, krahas fushave të tjera në veri dhe në jug të fshatit. Shumë herë, kolonët na dogjën pemët”, tha Shawqi për Anadolu Agency (AA).
– Vuajtjet e fermerëve u dyfishuan
Vuajtjet e fermerëve u dyfishuan pasi kolonët ndërprenë furnizimin me ujë në fshatin Madama dhe orkide.
“Kur kolonët ekstremistë na sulmojnë, ushtria i mbështet ata duke qëlluar dhe arrestuar fermerë palestinezë, madje edhe ata që qëndrojnë në solidaritet me ta”, tha ai.
Shtëpia e Shawqi-ut është sulmuar nga kolonët e Yitzhar-it gjatë viteve të kaluara vazhdimisht gjatë netëve.
“Ata e bëjnë këtë për të marrë dominimin dhe për të na detyruar të largohemi nga zona”, tha fermeri palestinez, i cili mezi ka shpëtuar shumë herë pasi është sulmuar nga kolonët dhe ushtarët izraelitë.
Fermerët palestinezë nuk guxojnë më të vizitojnë orkidet e tyre vetëm. Ata shkojnë në fusha në grupe, të armatosur me mburoja për t’u mbrojtur nga gurët.
“Kolonët gjithashtu vjedhin fruta të pjekura. Ata gjithashtu presin pemë dhe vjedhin mjetet tona për të shënjestruar burimin tonë të jetesës”, shtoi Shawqi.
Sipas Nazeh Fkhaida, drejtor i Departamentit Palestinez për Dokumentimin e Dëmeve Bujqësore, numri i përgjithshëm i pemëve të shkulura, të djegura ose të helmuara kimikisht nga kolonët që nga viti 2010 ka arritur në 101.988, duke shkaktuar një humbje prej 47 milionë dollarësh.
Udhëheqësit fetarë hebraikë ultra-radikalë si Neseam Moufel dhe Shlomo Retsaken kanë lëshuar dekrete duke e bërë detyrim për kolonët të shkulin pemët e ullirit që u përkasin palestinezëve.
Në vitin 2006, Kampi Kolektiv Palestinez Kundër Murit të Aparteidit nisi një projekt për të mbështetur fermerët, të rrezikuar nga këto shkelje.
– COVID-19 ndikon në përpjekjen e OJQ-ve për të ndihmuar fermerët
Çdo vit nga 16 shtatori, OJQ-të fillojnë një inkurajim njëmujor për të ndihmuar dhe mbrojtur fermerët gjatë vjeljes. Ata gjithashtu i ndihmojnë ata gjatë sezonit të mbjelljeve nga nëntori deri në fund të marsit duke sjellë vullnetarë nga universitetet dhe sektorë të tjerë. Por kjo lëvizje u prek këtë vit për shkak të shpërthimit të pandemisë COVID-19.
“Ne formojmë shumë komitete në fshatra për të mbrojtur fermerët, për të dokumentuar shkeljet dhe për të rimarrë tokat e degraduara”, tha Qasem Awwad, kreu i departamentit të dokumentacionit të lidhjes së OJQ-ve.
Një OJQ tjetër, Bashkimi i Komiteteve të Punës Bujqësore (UAWC) ka ndihmuar 44 fermerë për të mbjellë më shumë se 5.000 pemë ulliri gjatë dy muajve të fundit në periferi të Nablusit.
“Njësia jonë ligjore dokumenton të gjitha raportet mujore të shkeljeve, i ndjek ato ligjërisht me partnerët tanë dhe organizatat ndërkombëtare të të drejtave të njeriut”, tha Moyaad Bsharat, shefi i projekteve në UAWC.
“Ne vlerësojmë se më shumë se 2 milionë pemë janë shkulur që nga viti 1967. Shkeljet nuk janë ndalur kurrë”, tha Bsharat.
Dhe sikur e gjithë kjo të mos mjaftonte, vendbanimi industrial në Burkan po shkarkon mbetjet e tij kimike direkt në fushat e ullirit pranë fshatit Salfit, duke dëmtuar më tej të korrat.
