Lufta e Izraelit kundër popullit palestinez në Gaza po hyn në vitin e tretë dhe rezistenca palestineze vazhdon t’i joshë ushtarët pushtues në prita të planifikuara mirë, pavarësisht se pushtimi përdor të gjitha llojet e armëve vdekjeprurëse më moderne dhe zbaton një politikë të tokës së djegur për të shkatërruar forcat e armatosura palestineze.
Që nga ditët e para të agresionit në Gaza, qeveria e kryeministrit Benjamin Netanyahu (i cili kërkohet nga Gjykata Ndërkombëtare Penale) ka vendosur tre qëllime kryesore: i pari është eliminimi politik dhe ushtarak i lëvizjes Hamas, i dyti është kthimi i të burgosurve izraelitë të mbajtur nga rezistenca dhe i treti është ndryshimi i realitetit të sigurisë dhe politik në Gaza me qëllim parandalimin e kërcënimeve të ardhshme.
Që atëherë, asnjë nga qëllimet e Netanyahu-t nuk është arritur, edhe pse ushtria pushtuese ka kryer gjenocid, duke vrarë mbi shtatëdhjetë mijë civilë, duke shkatërruar plotësisht qindra mijëra ndërtesa banimi, duke shkatërruar të gjitha mjetet e jetesës si një mënyrë për të nënshtruar fraksionet e rezistencës.
Pra, si i pengoi rezistenca palestineze objektivat ushtarake të pushtuesve në Rripin e Gazës, ose më saktë si ia doli lëvizja palestineze e rezistencës të duronte dy vjet luftë të pashembullt?
Hapat drejt fitores
Një komandant në terren i fraksioneve palestineze të rezistencës zbuloi për Al Jazeera-n hapat që grupet e armatosura kanë ndërmarrë për t’u përballur me pushtuesin, duke nxjerrë mësime nga betejat që janë zhvilluar në të gjitha provincat.
– Zvogëlimi i pasojave, duke thithur tronditjen e sulmeve ajrore intensive dhe të pashembullta me rripa zjarri që ushtria izraelite përdori në operacionet e saj të para tokësore në Qytetin e Gazës, kur ata shkatërruan për herë të parë ndërtesa dhe rrugë para se të hynin në ndonjë zonë.
– Miratimi i planeve mbrojtëse, të cilat përfshijnë të gjitha skenarët që ushtria izraelite mund të zbatojë brenda Rripit të Gazës.
– Sulmimi i armikut pasi të jetë stabilizuar brenda zonës, pasi të besojë se ka vendosur kontroll zjarri që parandalon një sulm ndaj tij.
– Mbështetja në pritat e kryera nga grupe të vogla luftëtarësh me qëllim që t’u shkaktohen sa më shumë viktima ushtarëve armiq.
– Mbështetja në infrastrukturën e tuneleve që u përdorën për një sulm të papritur ndaj armikut. Gjithashtu, puna e vazhdueshme për riparimin e tuneleve që u shkatërruan gjatë operacioneve agresore.
– Racionalizimi i përdorimit të armëve dhe përqendrimi në pritat e përqendruara në përputhje me natyrën afatgjatë të betejës.
– Lodhja e ushtrisë izraelite në një betejë të gjatë që është e vështirë të vendoset në terren.
– Mbështetja në doktrinën luftarake të luftëtarëve të rezistencës, bazuar në luftimin deri në momentin e fundit dhe pa u dorëzuar pavarësisht rrethanave.
– Shfrytëzimi i një njohurie të mirë të fushës së betejës dhe kuptimit të terrenit të saj, edhe nëse pushtuesi i kthen zonat ku depërton në rrënoja.
– Dokumentimi dhe publikimi i pamjeve filmike të të gjitha betejave me qëllim që të minohet morali i ushtarëve pushtues dhe të nxirret në pah guximi i luftëtarëve palestinezë në konflikt.
Kontroll dhe mbikëqyrje
Analisti politik palestinez, Yasser Abu Hien, thotë se pas dy vitesh lufte dhe gjenocidi në Rripin e Gazës, mund të thuhet se pushtimi izraelit nuk i ka arritur qëllimet që vendosi në fillim të luftës, pavarësisht dëmeve të mëdha dhe humbjeve të rënda që pësoi populli palestinez dhe struktura e rezistencës në Gaza, përfshirë eliminimin e udhëheqësve ushtarakë.
Abu Hien, në një intervistë me Al Jazeera-n, shpjegoi se qëllimet e pushtimit përfshinin eliminimin e rezistencës palestineze, imponimin e zhvendosjes dhe ndarjes së banorëve të Rripit të Gazës, dhe kthimin e të burgosurve të mbajtur nga rezistenca, përveç përpjekjes për të fshirë identitetin e Rripit të Gazës dhe për ta ndarë atë nga projekti kombëtar palestinez. Megjithatë, një analizë e kujdesshme e zbatimit të këtyre qëllimeve çon në përfundimin se pushtimi nuk i ka arritur shumicën e tyre.
“Për sa kohë që rezistenca vazhdon të ekzistojë dhe të vazhdojë të luftojë, dhe për sa kohë që udhëheqja e rezistencës ekziston pavarësisht humbjeve që ka pësuar, kjo tregon se qëllimi më i madh i pushtimit, që është shkatërrimi i plotë i rezistencës dhe ndarja e Gazës nga projekti kombëtar palestinez, nuk është arritur.”
Abu Hien theksoi se vazhdimi i negociatave të pushtimit me udhëheqjen e rezistencës dhe lëvizjen Hamas është një tjetër provë se dosjet e rëndësishme janë ende të hapura dhe se pushtimi nuk e ka arritur qëllimin e tij përfundimtar. Pavarësisht humbjeve të mëdha materiale dhe njerëzore, aftësia e rezistencës për të mbijetuar mbetet faktor që pengon realizimin e plotë të qëllimeve të deklaruara të pushtimit izraelit.
Sipas këtij analisti politik, pavarësisht sulmit shkatërrues dhe luftës së ashpër që u nis, rezistenca arriti të kapërcejë të gjitha rrethanat e vështira, të cilat i mundësuan asaj të luftonte një betejë të gjatë që askush nuk e priste të zgjaste për dy vjet të plota.
Abu Hien theksoi se performanca e rezistencës gjatë këtyre dy viteve, duke pasur parasysh aftësitë e kufizuara, rreziqet e larta, kërcënimet e vazhdueshme dhe fushëveprimin e shënjestrimit, mund të përshkruhet si legjendare sipas çdo standardi. Askush nuk mund ta imagjinonte se një rezistencë që është rrethuar për më shumë se 20 vjet në Gaza, me aftësi të thjeshta lokale, pavarësisht shënjestrimit, rrethimit dhe tharjes së burimeve të mbështetjes financiare dhe ushtarake dhe parandalimit të kontrabandës, mund të zhvillonte një betejë të kësaj shkalle, t’i shkaktonte humbje pushtuesit dhe të pengonte shumë nga planet e tij që lidhen me Rripin e Gazës. Madhësia dhe cilësia e veprimeve ushtarake, ekzekutimi i planifikuar, i organizuar dhe i saktë, kontrolli i ritmit të terrenit dhe kontrolli i majave dhe përshkallëzimeve, të gjitha tregojnë qartë aftësinë e madhe të rezistencës palestineze për të penguar objektivat e pushtimit.
Gaza është një kurth
Është e qartë për të gjithë se rezistenca palestineze në Gaza ende ekziston dhe ka arritur të pengojë objektivat e deklaruara të pushtimit, thotë Rami Khreis, drejtor i Qendrës Palestineze për Studime Politike.
Khreis, duke folur për Al Jazeera-n, theksoi se rezistenca palestineze, pavarësisht goditjeve të rënda që pësoi, ka dëshmuar aftësinë e saj për t’i bërë ballë makinerisë ushtarake të sofistikuar të mbështetur nga Amerika dhe Perëndimi, dhe ka arritur të ruajë strukturën e saj bazë, duke vazhduar të përdorë të gjitha aftësitë luftarake, duke i shkaktuar armikut humbje të mëdha njerëzore dhe ushtarake.
Nga ana tjetër, Khreis shpjegoi se pushtimi ka mundur të arrijë qëllime të padeklaruara që konsistonin në shkatërrim masiv, vrasjen e civilëve, urinë dhe zhvendosjen e popullsisë, gjë që ishte një mënyrë për të thyer rezistencën e popullit palestinez dhe për të ndikuar në vetëdijen e tyre të rezistencës.
Në të njëjtin kontekst, mendimtari politik Majed Al-Zabda thotë se pas 24 muajsh lufte të paparë gjenocidale dhe spastrimit etnik në Rripin e Gazës, është e qartë se qeveria Netanyahu ka dështuar të arrijë qëllimet strategjike të deklaruara të kësaj lufte, përfshirë “fitoren absolute” që ai e ka përsëritur shpesh, pavarësisht përdorimit të të gjitha mjeteve të vrasjes, shkatërrimit dhe gjenocidit në një përpjekje për të arritur këto qëllime.
Al-Zabda shtoi në një intervistë me Al Jazeera-n: “Sot, pushtimi po përpiqet, me ndihmën e dinakërisë politike, dhe me ndihmën e administratës amerikane, të nxjerrë nga rezistenca palestineze atë që nuk arriti të arrinte në terren, pasi ushtria pushtuese ra në mënyrë efektive në kurthin e Gazës dhe tani po jeton në një gjendje lodhjeje të vazhdueshme.” /tesheshi
