Ballina Autorë Opinione Kur shkenca beson në Zot!

Kur shkenca beson në Zot!

Kur shkenca beson në Zot.. një libër i ri që i kthen përmbys bindjet e vjetra për shkencën dhe besimin.

Një libër i ri shkencor nga shkrimtarët francezë Michel -Yves Bolloré dhe Olivier Bonnassies mbi marrëdhënien e shkencës me hyjnoren, zbulimet shkencore të lidhura me relativitetin, mekanikën kuantike, kompleksitetin e organizmave të gjallë dhe vdekjen termike të universit – dhe në veçanti – Teoria e Big Bengut është bërë e mjaftueshme për të përmbysur besimin dhe bindjet e çdo ateisti që nuk beson në ekzistencën e Zotit.
Sipas një raporti të gjatë të botuar nga gazeta franceze Le Figaro, të dy shkrimtarët u përqendruan në librin e tyre të ri “Zoti, shkenca dhe provat .. Agimi i një revolucioni” (Dieu, la science, les preuves. L’aube d’une révolution) në rrugën e shfaqjes së universit, e cila filloi me “Big Bang” rreth 14 miliardë vjet më parë, dhe akumulimet shkencore që e pasuan atë, do të pasojnë në mënyrë të pashmangshme zbulimet e mahnitshme në dekadat e ardhshme, të cilat i çuan ata të “shohin madhështinë e Krijuesit në galaktikat e largëta. ”
Astrofizikanti budist Trin Guan Tuan – një nga shkencëtarët e cituar nga dy shkrimtarët si “astronomë besimtarë” – pohon se “në 30 vitet e ardhshme do të kemi zbulime emocionuese në lidhje me kozmologjinë e origjinës”.
Dhe ky “shkencëtar besimtar” – shton gazeta – nuk është i vetmi që po vë bast mbi ekzistencën e një “Zoti të madh” prapa krijimit të këtij universi, për shembull, u kryen disa studime që shkuan në të njëjtin drejtim, përfshirë një studim amerikan në 2009 i kryer nga Pew Center The Pew Research Center mbi “Shkencëtarët dhe Besimet në Shtetet e Bashkuara” tregoi se shumica e shkencëtarëve amerikanë (51%) besojnë në “diçka” në krahasim me një pakicë (41%) të ateistëve.
Dy shkrimtarët francezë cituan gjithashtu një studim të kryer nga gjenetisti Baruch Aba Shalev në 2003 mbi besimet e fituesve të Çmimit Nobel që nga fillimi i tij, duke treguar se 90% e fituesve të Çmimit Nobel janë të lidhur me një fe, dy të tretat e tyre janë të krishterë, dhe se përqindja e ateistëve mes fituesve Çmimi Nobel për Letërsinë është 35% krahasuar me vetëm 10% midis shkencëtarëve.
Raporti konsideron se teoria e Big Bang – e cila u konfirmua shkencërisht në fillim të viteve gjashtëdhjetë të shekullit të kaluar dhe është bërë e -padiskutueshme – është kundërshtuar prej kohësh nga ata që hedhin poshtë besimet dhe mitet metafizike sepse ajo i ka hapur sërish rrugën vizioni të teologjisë, dhe ky kundërshtim ka vazhduar edhe në hijen e nazizmit dhe komunizmit që i luftoi idetë e tilla me burg. Dhe me dënime me vdekje. Gazeta beson se dy shkrimtarët kanë të drejtë në këmbënguljen e tyre se zhvillimi i shkencës është bërë më pak dogmatik (një gjendje stanjacioni intelektual në të cilën një person është intolerant ndaj ideve të tij deri në atë pikë sa refuzon të shohë ide kontradiktore) kur vjen puna te çështjet doktrinore, pasi ateistët nuk mund të mbështeten më në të për të vërtetuar se nuk ka Zot, dhe besimtarët janë në gjendje të citojnë zbulimet shkencore për të vërtetuar ekzistencën e tij.

Nga ana tjetër, dy autorët pohojnë se në procesin e shkencës asgjë nuk lind nga asgjëja dhe se nëse do të kishte një “Big Bang”, atëherë me siguri ka pasur edhe diçka para tij “super inteligjencë përtej imagjinatës”.
Por problemi është se të folurit për “para” Big Bang gjithashtu paraqet një problem të një natyre të përkohshme, pasi koha ka lindur me shpërthimin, kështu që është qesharake të supozohet ekzistenca e një ngjarjeje para ngjarjes dhe asnjë kohë para kohës, e cila na lë me një pyetje pa përgjigje: Si mund të lindë diçka nga asgjëja? Ose, për ta thënë më qartë: Kush e filloi vrapimin e duarve të kohës?

Le Figaro thekson se në dritën e këtyre pyetjeve, mbetet vetëm një gjë për të cilën pajtohen të gjithë shkencëtarët, qofshin ata besimtarë apo ateistë: parimi i pyetjeve metafizike, i cili në vetvete është një hap gjigant përpara për besimtarët pavarësisht bindjeve të tyre, madje vetë fizikani teorik Albert Einstein, përfundoi duke pranuar idenë e një Zoti si “shkaku numër një i çdo gjëje”, tha ai. /mesazhi.com

Exit mobile version