Drejt shtigjeve të përdëllimit
Vjen mysafiri i përmallimit
Për zemrat besimtare
Zgjuar plotë hare
Presin netët e dritës
Mëkateve t’iu zënë priten
Sa shpirtra ka mbuluar errësira
Presin pastrim nga Mëshira
Ngrihuni o të pllakosur
Nga injoranca vulosur
Largoni batanijen e dynjasë
Zemrat të shohin rreze ridasë
Trupat të dëlirësohën urisë
Në rrezet e diellit të lumturisë
Ndaleni ritmin e rutinës së kotë
Ktheju me pendim të Madhit Zot
Me duar drejt qiellit e zemër të thyer
Largoje nga sytë gjumin bëhu i vyer
Shpreso në Mëshirën e Tij
Bëhu njëmend rob i mirë
Falu natën dhe ji vigjilent ditën
Shtoja çoftë sa grimca të mirën
Vizito të afërmin dhe bonjakun
Shtoje bujarin dhe pakëso haramin
Lexo Kur’an me tërë ndjenjat e shpirtit
Medito në të dhe thellohu drejt infinitiv
Fale të keqen dhe garo në mirësi
Largoje zilinë dhe brishtësinë plotë zi
Duaje të vërtetën dhe përgatitu për vdekjen
Mbyllu një natë medito me vetveten
A thua këtë Muaj si do ta kaloj
Dhe vitin tjetër a do të jetoj?
O Zot të lutemi me tërë qenien tonë
Na dhuro jetë të gjatë në adhurimin Tënd
Na mundëso të presim këtë Muaj
Nata e Kadrit të na gjejë vigjiluar
Të dalim ashtu si kemi lindur pa mëkate
Dhe besnik do t’i jemi besës Tënde
