Islami ka qenë gjithmonë qendra e debatit në lidhje me të drejtat e grave. Në mbarë botën mbizotëron një perceptim i përgjithshëm se Islami i privon gratë nga të drejtat e tyre themelore. Kritikët thanë fjalën e tyre: “Muslimanët shpesh i shohin me përçmim gratë e tyre dhe mizogjinia dominon kulturën e tyre”. Është një pilulë e hidhur për t’u gëlltitur për muslimanët pasi ajo që ata mësuan nga Pejgamberi Muhamedi s.a.s. në lidhje me statusin e gruas në shoqëri ishte krejtësisht e kundërt me perceptimin që mbizotëron në botën e sotme.
Që nga ardhja e Islamit, ishte Pejgamberi Muhamed s.a.s. ai që mbrojti të drejtat e grave si një rreze llambe në epokën e errësirës. Në një shoqëri ku për gratë ishte e zakonshme të mos kishte qasje në arsim, Pejgamberi Muhamed s.a.s. u ngrit për arsimimin e tyre. Bashkëshortja e tij Hazreti Ajshja r.a. ishte ndër personat më të arsimuar të shoqërisë. Ajo ishte një nga gratë më të ditura të kohës së saj, dhe njohuritë e saj për Kur’anin, Hadithin, Mjekësinë dhe historinë arabe e tejkalonin njohurinë e shumicës së burrave muslimanë të kohës së saj. Ajo ishte një nga personat e paktë që transmetoi më shumë se 2000 hadithe.
Për shkak të të drejtave arsimore të grave të mbrojtura nga Pejgamberi s.a.s. ishte që Fatima Fihri themeloi universitetin e parë në botë: Universitetin El-Karavijjun në Fes, Marok. Universiteti El-Karavijjun në Fes, i themeluar në vitin 859 e.s., ishte universiteti i parë që jepte diplomë.
Rufaida Aslamia r.a. ishte infermierja e parë femër e Islamit që dha kontribut të jashtëzakonshëm në fushën e shkencës dhe mjekësisë gjatë ditëve të para të Islamit.
Havla bint Azvar r.a. dhe Nusajbe bint Ka’b r.a. ishin në mesin e shumë femrave luftëtare muslimane që ishin të njohura për trimërinë e tyre në trojet arabe. Arsimi u bë i detyrueshëm për çdo musliman pa dallim gjinie në shoqëri. Pejgamberi Muhamedi s.a.s. ka thënë: “Babai nuk i jep fëmijës asgjë më të mirë se edukimi i mirë”.[2]
Kjo deklaratë u referohet dy djemve dhe vajzave. Asnjë komunitet nuk mund të përparojë atje ku gratë mbesin shumë prapa për sa i përket arsimimit. Të gjithë e dimë se roli i nënës në rritjen e fëmijës së saj, dhe të bësh kompromis në edukimin e fëmijës është si të bësh kompromis me të ardhmen e shoqërisë.
Pejgamberi Muhamedi s.a.s. e ndaloi vrasjen e foshnjave dhe i bëri vajzat krenari të familjes, duke thënë: “Me fat është gruaja, fëmija i parë i së cilës është një vajzë”.[3]
Ai predikoi mirësinë dhe sjelljen e mirë në rritjen e vajzave. Pejgamberi Muhamedi s.a.s. ka thënë: “Nëse dikush ka një fëmijë femër dhe nuk e varros për së gjalli, nuk e nënvleftëson, ose nuk e parapëlqeni një fëmijë mashkull ndaj saj, Allahu do ta sjellë në xhenet”.[4] Më tej ai tha: “Kushdo që ka tre vajza dhe i strehon, tregon mëshirë ndaj tyre dhe i mbështet, Xheneti është padyshim i garantuar për të.”[5] Pejgamberi Muhamed s.a.s. kishte dashuri të thellë për vajzën e tij, Hazret Fatimen r.a. Ai e rriti me kujdesin maksimal. Ai thoshte se Fatimja është një pjesë e imja, dhe ai që e zemëron atë, më zemëron mua. Kur ajo hynte në shtëpi, ai ngrihej për të, i puthte duart dhe e bënte të ulej në vendin e tij. Dashuria e tij për vajzën e saj ishte një frymëzim për botën për t’i ndjekur dhe rritur me të njëjtën dashuri si Pejgamberi Muhamed s.a.s. Në një kohë, kur gratë nuk kishin të drejtë të trashëgonin pronën e të parëve të tyre, Pejgamberi Muhamed s.a.s. e bëri të detyrueshme që një familje të kishte pjesën e gruas në pronë. Gratë muslimane të shoqërisë arabe u privilegjuan më pas dhe disa prej tyre u bënë gra të mëdha biznesi.
Në një kohë kur gratë nuk lejoheshin as të martoheshin me dikë të zgjedhur prej tyre; Pejgamberi s.a.s. e bëri të pavlefshme martesën e detyruar. Më tej ai i udhëzoi burrat e shoqërisë që të sillen mirë me gratë dhe tha: “Më të mirët prej jush janë ata që janë më të mirët me gratë e tyre”.[6] Pejgamberi Muhamedi s.a.s. gatuante vetë dhe ia fuste kafshatën në gojë Hazreti Aishes r.a. nga dashuria e pastër. Kur’ani Famëlartë thotë: “Edhe një argument tjetër i tij është se ai, nga lloji juaj, krijon bashkëshorte që të gjeni prehje pranë tyre dhe ndërmjet jush mbjell dashuri dhe mëshirë. Ky, me të vërtetë, është argument për njerëzit që meditojnë.”[7]
Ishte ai që dinte statusin e nënave. Një herë një burrë iu afrua dhe e pyeti: “Kush nga njerëzit meriton trajtimin tim të mirë?” Pejgamberi Muhamed s.a.s. u përgjigj: “Nëna jote” – tri herë.[8] Kur’ani Famëlartë thotë: “
“Njeriut i kemi rekomanduar mirësi ndaj prindërve të vet. Nëna e ka mbajtur me mund dhe lindur me mund atë, e mbajtja dhe të dhënit gji është tridhjetë muaj, e kur të arrijë në moshën e pjekurisë dhe t’i mbushë dyzet vjet, ai thotë: “O Zoti im, më nxit që të falënderohem me dhuntinë Tënde me të cilën më ke dhuruar mua dhe prindërit e mi, dhe, që të bëj vepra të mira, me të cilët Ti do të jesh i kënaqur, dhe bëni të mirë pasardhësit e mi; unë me të vërtetë, pendohem (kthehem) te Ti dhe unë jam musliman.”[9]
Dituria është uji që shuan zjarrin e injorancës. Pejgamberi Muhamed s.a.s. e kaloi tërë jetën e tij duke mbrojtur të drejtat e grave. Është kristal e qartë se për çfarë vlerash qëndronte Pejgamberi Muhamed s.a.s. dhe në cilën rrugë ai hapi për të parë botën.
Nga: ALI ASHHAR [1]
Përktheu [10]:
Nexhat Ibrahimi
[1] Ali Ashhar është një poet, autor dhe shkrimtar i përmbajtjes nga Jaunpur, Indi. Ai shkruan për revista letrare dhe gazeta. Poezitë dhe artikujt e tij janë botuar në The Muslim Vibe, Good Morning Kashmir, My Voice Canada, Indian Periodical, Indian Review, Bosphorus Review of Books dhe Eve Poetry Magazine.
[2] Xhami ‘ut-Tirmidhi, nr. 4977.
[3] El-Kafi, vëllimi 2, fq. 6.
[4] Ibn Hanbel, Musnedi, nr. 1957.
[5] Jami Et-tirmidhi 1916.
[6] Xhami Et-tirmidhi 1162.
[7] Kurani Famëlartë, Kapitulli 30, Ajeti 21.
[8] Sahih Muslim 2548.
[9] Kurani i Shenjtë, Kapitulli 46, Ajeti 15.
[10] Burimi i përkthimit: Ali Ashhar, How Islam Honored Women, Islamic City, 28.3.2022, në: https://www.islamicity.org/80213/how-islam-honored-women/.
