وَفِرْقَة: غَلَبَ عَلَيْهَا الْجَهْل الْمُرَكَّب، وَبَعُدَ عَنْهَا طَرِيق الْخَيْر وَتَنَكَّبَ، لَا تَبْرَح جِدَالًا وَلَا تَعِي مَقَالًا، وَلَا تُحْسِن جَوَابًا وَلَا سُؤَالًا، لَيْسَ لَهَا دَأْب إلَّا أَكْل الْحَرَام، وَالْخَوْض فِي أَعْرَاض الْأَنَام، وَغَمْص النَّاس نَهَارَا، وَبِاللَّيْلِ نِيَام، فَهَذِهِ لَا تَصْلُح لِخِطَابٍ وَلَا تَأَهَّلَ إذَا غَابَتْ لَأَنْ تُعَاب وَالسَّلَام
Dhe një grup, i ka pushtuar injoranca e thellë dhe janë larguar shumë nga rruga e së mirës, e kanë shmangur atë.
Nuk pushojnë së debatuari, por nuk kuptojnë asnjë fjalë.
Nuk dinë të përgjigjen mirë, as të bëjnë pyetje si duhet.
Nuk kanë zakon tjetër veçse të hajnë haram,
të merren me nderin e njerëzve,
t’i përgojojnë ditën, ndërsa natën të flejnë.
Këta nuk janë të përshtatshëm për bisedë, dhe kur mungojnë, mungesa e tyre nuk është për t’u qarë.
Dhe paqja qoftë me ju.
Sujuti, El-eshbah ven-Nadhair, f. 6.
Behar Kaçeli
