Biopsia e mëlçisë është një procedurë për marrjen e mostrës së indit nga mëlçia, të cilën një patolog do ta studiojë nën një mikroskop
Analiza e mostrës mund të zbulojë informacione për gjendjen e mëlçisë që shpesh është shpëtimtare për jetën e njeriut.
Çfarë është biopsia e mëlçisë?
Biopsia e mëlçisë është një procedurë joinvazive për marrjen e një kampioni të vogël të indit nga mëlçia me një gjilpërë me zgavër. Profesionistët e kujdesit shëndetësor mund ta kryejnë atë në disa mënyra, në varësi të gjendjes së pacientit dhe arsyes së biopsisë.
Pas procedurës së marrjes së mostrave, patologu analizon mostrën e indeve në një laborator për të ndihmuar në diagnostikimin dhe përcaktimin e fazës së sëmundjeve të ndryshme të mëlçisë ose të një organi tjetër.
Në cilat raste është e nevojshme biopsia e mëlçisë?
Arsyet për një biopsi të mëlçisë janë kryesisht diagnostike. Biopsia e mëlçisë është provuar të jetë standardi i artë për diagnostikimin e shumë sëmundjeve dhe kontrollin e lezioneve të mëlçisë që testet e tjera mund të sugjerojnë, por nuk mund t’i konfirmojnë.
Biopsi mund të konfirmojë ose refuzojë përfundimisht dyshimet për sëmundje të ndryshme. Dhe ndonjëherë kjo është e vetmja mënyrë.
Gjithashtu, mund të jetë e nevojshme të kryhet një biopsi e mëlçisë për të vlerësuar nëse dhe si po përparon një sëmundje kronike e mëlçisë.
Kjo metodë mund të përcaktojë nivelin e fibrozës (formimit të indeve mbresore) në mëlçi dhe të ofrojë një vlerësim të ashpërsisë, përkatësisht stadit të dëmtimit. Kjo ndihmon në parashikimin e prognozës, informimin më të mirë të pacientit për planin e trajtimit dhe vlerësimin më të saktë nëse metoda e zgjedhur e trajtimit po funksionon, transmeton Telegrafi.
Për çfarë sëmundjesh mund të tregojë biopsia e mëlçisë?
Biopsia e mëlçisë mund të ndihmojë në diagnostikimin e disa gjendjeve të mëlçisë, si:
▪ Mëlçia e yndyrshme
▪ Hepatiti kronik
▪ Cirroza e mëlçisë
▪ Kanceri i mëlçisë
Gjithashtu mund të tregojë shkaktarë të veçantë apo lloje të caktuara të sëmundjeve të mëlçisë, si:
▪ Sëmundja alkoolike e mëlçisë
▪ Hepatiti autoimun
▪ Sëmundja e grumbullimit të glikogjenit
▪ Hemokromatoza
▪ Karcinoma hepatocelulare
▪ Limfoma Hodgkin
▪ Kancer metastatik (që është shpërndarë nga një organ tjetër)
▪ Sëmundja jo-alkoolike e mëlçisë së yndyrshme
▪ Limfoma jo-Hodgkin
▪ Kolangiti biliar primar
▪ Kolangiti sklerozues primar
▪ Hepatiti toksik
▪ Tuberkulozi
▪ Sëmundja e Wilson-it
▪ Hepatiti viral (B apo C)
Cilat janë llojet më të zakonshme të biopsisë së mëlçisë?
Ekzistojnë tri lloje të procedurave të biopsisë së mëlçisë:
▪ Biopsia perkutane (nëpërmjet lëkurës) – më pak invazive
▪ Biopsia transvenoze (transjugulare) – përdoret kur pacienti ka çrregullime të koagulimit ose sasi të tepërt të lëngjeve në bark
▪ Biopsia kirurgjikale – realizohet gjatë një operacioni tjetër abdominal
Në varësi të llojit të procedurës dhe gjendjes së pacientit, merret vendimi për përdorimin e anestezisë apo të qetësuesve.
Për të përcaktuar me saktësi vendin ku do të merret mostër, mjeku përdor ultrazë apo kontrollon me palpim. Bëhet një prerje e vogël në anën e djathtë të pjesës së poshtme të kraharorit dhe futet gjilpëra për biopsi. Gjatë marrjes së mostrës, pacienti do të kërkohet të ndalojë frymëmarrjen për një moment.
Sa zgjat biopsia e mëlçisë dhe a është e dhimbshme?
Procedura perkutane zgjat rreth 15 deri në 30 minuta, ndërsa ajo transvenoze 30 deri në 60 minuta. Pas ndërhyrjes, pacienti qëndron në spital nën vëzhgim për disa orë.
Shkalla më e lartë e dhimbjes zakonisht ndodh gjatë aplikimit të anestetikut lokal, i cili mpin vendin ku do të futet gjilpëra. Vetë biopsia nuk duhet të jetë e dhimbshme, megjithëse mund të ndjehet një presion ose shqetësim i lehtë.
Sa e rrezikshme është kjo procedurë?
Biopsia e mëlçisë është një procedurë e zakonshme dhe përgjithësisht e sigurt kur realizohet nga një profesionist me përvojë. Komplikimet serioze janë të rralla. Komplikimet më të shpeshta janë dhimbja e përkohshme dhe ulja e tensionit të gjakut. Rreziku për komplikime të rënda që kërcënojnë jetën vlerësohet të jetë rreth 0.1%.
Komplikimet më të zakonshme:
▪ Dhimbja është alarm nëse zgjat pas procedurës apo përkeqësohet
▪ Tensioni i ulët i gjakut
Komplikime të rralla, por serioze përfshijnë:
▪ Gjakderdhje e brendshme
▪ Infeksion
▪ Rrjedhje e tëmthit
▪ Pneumotoraks (prani ajri në kraharor)
Sa zgjat rikuperimi?
Rekomandohet pushim për rreth 7 ditë. Duhet të shmangni ushtrimet fizike dhe ngritjen e peshave. Është e rëndësishme që plaga në vendin e prerjes të mbahet e pastër dhe e dezinfektuar. Në vendin e ndërhyrjes mund të mbetet një mbresë e vogël (cikatrice).
