Gruaja palestineze e dëbuar nga shtëpia e saj nga Izraeli përballet me “zhvendosje të dhimbshme”

Nihaye El-Jundi

Një grua palestineze e zhvendosur me forcë nga shtëpia e saj në kampin e refugjatëve “Nur Shams” në Bregun Perëndimor verior thotë se operacionet ushtarake të vazhdueshme të Izraelit e kanë lënë familjen e saj pa strehë, sende personale apo ndjenjë sigurie, duke e quajtur përvojën “jo vetëm zhvendosje, por çrrënjosje të dhimbshme”, raporton Anadolu.

Nihaye El-Jundi, 54-vjeçe, tha se u dëbua nga shtëpia e saj në kampin në lindje të Tulkaremit, ku ushtria izraelite ka kryer bastisje dhe shkatërrime të përsëritura gjatë vitit të kaluar.

Ushtria izraelite ka intensifikuar operacionet në të gjithë Bregun Perëndimor verior që nga janari, duke synuar kampet e refugjatëve, përfshirë qytetet Jenin, Tulkarem dhe Nur Shams, si pjesë e përpjekjeve që Izraeli thotë se synojnë të eliminojnë idenë e “kthimit të refugjatëve”.

Operacionet kanë zhvendosur me forcë më shumë se 50 mijë palestinezë, sipas vlerësimeve lokale, me shumë familje që ikin pa mundësinë të marrin sendet personale. Zhvendosja masive ka ringjallur kujtimet e Nakbës, zhvendosjes masive dhe shpronësimit të palestinezëve gjatë luftës arabo-izraelite të vitit 1948 kur familjet u dëbuan nga shtëpitë e tyre dhe i mbajtën çelësat si simbole kthimi.

Në vitin 2024, familjet e zhvendosura janë detyruar përsëri të kërkojnë strehim kudo që të jetë e mundur, shpesh në shtëpi që nuk kanë infrastrukturë bazë, pa qartësi se kur ose nëse do të jenë në gjendje të kthehen. Izraeli ka vazhduar prishjet në këto kampe gjatë kësaj periudhe.

– Ndjenja e të qenit e çrrënjosur

El-Cundi është një nga mijëra gra palestineze të zhvendosura nga Nur Shams. Ajo tani jeton me burrin dhe vajzën e saj në një shtëpi me qira në një fshat aty pranë.

“Vetëm ata që e kanë përjetuar mund ta kuptojnë se çfarë kaluam. Mendova se kjo shtëpi ishte hapësira ime e jetesës, jeta ime, një vend ku do të kthehesha pavarësisht se sa e lodhur isha. Por, papritmas e gjeta veten jashtë shtëpisë dhe nuk kisha asgjë me vete”, tha ajo.

“Nuk më ka mbetur asgjë. Mobiliet, ari, kursimet, madje edhe unaza në gishtin tim kanë ikur. Çdo gjë që kam kursyer për vite me radhë është humbur nën rrënojat e shtëpisë. Çdo gjë që kemi punuar për shumë vite me radhë, duke kursyer çdo qindarkë, është zhdukur”, shtoi ajo.