Harrojeni pamjen klasike të dy dritave të mëdha në secilin cep të pjesës së përparme. Makinat e sotme e shohin botën me sy të rinj: të hollë, të mprehtë dhe lart në parakolp.
Dritat LED të ditës (DRL) kanë zënë vend qendror vizualisht, ndërsa dritat kryesore tani shpesh janë të fshehura në parakolp, jashtë shikimit të drejtpërdrejtë ose të integruara pa probleme në karroceri.
Ky dizajn i “dritave të ndara” është bërë gjithnjë e më popullor, me SUV-të, limuzinat dhe madje disa furgona që të gjitha kanë këtë pamje.
Fillimisht një zgjidhje e zgjuar për një problem teknik, dritat e ndara tani janë një zgjedhje përcaktuese stili për shumë prodhues makinash.
Merrni për shembull Ferrari Purosangue, me dritat e tij të holla mezi të dukshme mbi vrimat e ajrit masive.
Ose Hyundai Kona dhe Tucson, të cilat kanë ndërtuar një identitet të tërë vizual rreth këtij konfigurimi. Edhe disa modele të fundit të Citroen kanë pamjen e dritave të ndara.
Pyetja është: Pse kaq shumë prodhues makinash po i ndajnë ndriçuesit e tyre në dy pjesë?
Kjo është kryesisht për shkak të dritave LED të ditës, të cilat janë bërë më shumë një deklaratë dizajni sesa një tipar teknik.
Të pozicionuara lart në pjesën e përparme, ato veprojnë si vetulla të ndezura, ndërsa dritat e përparme – si dritat e gjata ashtu edhe ato të shkurtra – janë të vendosura më poshtë, shpesh të integruara direkt në parakolp.
Ferrari Purosangue e çon këtë qasje dizajni në ekstrem, duke e kombinuar atë me një konfigurim të guximshëm dhe sportiv.
Ndërkohë, Hyundai Santa Fe dhe Kona e re e shndërrojnë nënshkrimin e ndriçimit në një element grafik, duke përdorur dritat e përparme me gjerësi të plotë ose duke i integruar ato direkt në grilë.
Citroen C5 X, një shembull kryesor i kësaj gjuhe dizajni për markën franceze, i ka rrënjët në konceptin C-Xperience të vitit 2016.
Ajo makinë koncept prezantoi idenë e një nënshkrimi ndriçimi të montuar lart të integruar në emblemën e dyfishtë me dy drita, me dritat kryesore të fshehura poshtë.
Fillimisht një zgjidhje e zgjuar për një problem teknik, dritat e ndara tani janë një zgjedhje përcaktuese stili për shumë prodhues makinash.
Brenda grupit Stellantis, Lancia Ypsilon e re gjithashtu përdor një qasje të ngjashme: një firmë dritash LED të montuara lart që i bën jehonë emblemës së stilizuar “kupë” të markës, ndërsa dritat kryesore janë të pozicionuara më poshtë, të fshehura brenda vëllimit të skalitur të parakolpit.
Kjo ndarje e funksionit dhe formës nuk është vetëm teknike – ajo krijon një gjuhë të re vizuale, ku drita bëhet e hollë dhe e mprehtë, dhe fytyra e makinës merr një pamje hi-tech dhe futuriste.
Krahas ndarjes midis dritave DRL dhe dritave kryesore, shiritat e vazhdueshëm të dritës janë shfaqur si një element unifikues.
Disa marka kanë filluar të lidhin dritat DRL me një shirit të vetëm LED, siç shihet në Volkswagen ID.4, Cupra Tavascan dhe modelet më të fundit Smart – megjithëse shumë nga këto automjete ende kanë elementë më të mëdhenj të dritave në secilin cep.
Të tjerë, si Skoda Enyaq ose Peugeot 308 më i fundit, krijojnë “maska” të vërteta të ndriçuara me efekte kristalore.
Ndërkohë, Audi Q6 E-Tron dhe BMW i7 eksperimentojnë me njësi ultra të holla LED në pozicione më tradicionale, por të projektuara si xhevahire të fragmentuara, të afta për sekuenca dinamike ndriçimi.
Një nga interpretimet më radikale dhe të përparuara vjen nga Tesla Cybertruck, e cila përmban një shirit LED horizontal të vazhdueshëm si nënshkrimi i vetëm i dukshëm i dritës në pjesën e sipërme të pjesës së përparme.
Ndezësi i mprehtë si brisk përfshin të gjithë gjerësinë e kapakut të motorit si një element grafik, ndërsa dritat e përparme janë plotësisht të fshehura në parakolp, të vendosura në dy module vertikale mezi të dukshme.
Në të gjitha këto raste, ndriçimi heq dorë nga roli i tij thjesht teknik për t’u bërë një element ekspresiv – një nënshkrim marke, një deklaratë grafike. Po drita e përparme? Është gjithnjë e më e vogël, më diskrete – shpesh pothuajse e padukshme derisa të ndizet.
Në rastin e Ferrari 849 Testarossa të re, drita merr një rol lidhës: një shirit i hollë përpara lidh dy njësitë e dritave të përparme pa u bashkuar në një shirit të vetëm.
Kjo respekton kufizimet rregullatore duke krijuar ende vazhdimësi vizuale në pjesën e përparme të makinës.
Është një qasje elegante që përzien efikasitetin aerodinamik me identitetin stilistik – pa sakrifikuar rëndësinë e logos ose njohjen e menjëhershme.
Me rritjen e automjeteve elektrike dhe grilën tradicionale të përparme që zhduket çdo ditë, po hyjmë në një epokë të re: pjesa e përparme e makinës nuk përcaktohet më nga radiatori i saj – ajo bëhet një shfaqje identiteti.
Dritat e ndara dhe dritat e përparme tashmë po tregojnë në këtë drejtim: drita bëhet një zbukurim aktiv, një gjuhë e koduar, një fytyrë dinamike.
Koncepte si BMW i Vision Dee prezantojnë panele LED interaktive që zëvendësojnë dritat tradicionale me ekrane digjitale.
Ndërkohë, markat kineze si HiPhi, Xpeng dhe BYD po eksperimentojnë me drita që mund të ndryshojnë formën, ngjyrën dhe sekuencën në varësi të kontekstit.
Ndërsa dritat tradicionale tërhiqen nga pamja dhe drita lëviz lart, “sytë” e një automjeti tani po bëhen një gjë e së kaluarës.
