Pohimi: E harruat Islamin dhe kështu e dënuat veten me poshtërim!
Nga Muhamed el-Gazali
Kombet e Bashkuara nuk ishin as të drejta, as të mençura, as të suksesshme kur u tërhoqën nga vendimi i tyre i mëparshëm se sionizmi ishte një formë racizmi.
Cili është ndryshimi midis shtetit nazist dhe ideologjisë së tij, dhe Shtetit të Izraelit dhe ideologjisë së tij?
Hitleri besonte se gjaku gjermanik ishte më i pastër dhe më i lartësuari nga të gjithë, se ai kishte të drejtë të sundonte botën, dhe ai vazhdimisht bërtiste: “Gjermania mbi të gjitha!”
Ai i persekutoi hebrenjtë, i vrau me mijëra dhe ua bëri të pamundur qëndrimin në Gjermani.
Dhe atë që u bëri nazizmi atyre, hebrenjtë po ua përsërisin sot arabëve: i dëbuan nga toka e tyre, ua shkatërruan shtëpitë dhe gjatë një periudhe të gjatë kohore kryen krime dhe masakra të tmerrshme, me pretekstin se kishin një të drejtë më të madhe për tokën sesa arabët, sepse ata ishin – siç pretendojnë ata – “populli i zgjedhur i Zotit”, të cilëve iu premtua trashëgimia e asaj toke për të vendosur “mbretërinë e tyre të shenjtë” në të.
I vetmi ndryshim midis hebrenjve dhe nazistëve është se mitet hebraike mbështeten – siç thonë ata – në një tekst qiellor, ndërsa “superioriteti” gjermanik ishte vetëm një pretendim tokësor, i nxitur nga një çmenduri madhështie.
Hebrenjtë bërtasin: “Ne jemi populli i zgjedhur i Zotit, të privilegjuar mbi të gjithë njerëzit! Ne kemi të drejtë të zhdukim arabët nga Palestina për të themeluar kombin tonë atje. Ne kemi të drejtë të sjellim anëtarë të popullit tonë nga të gjitha meridianët dhe të popullojmë çdo pëllëmbë të kësaj toke, ndërsa banorët e saj të vërtetë, origjinalë mund të shkojnë kudo që të duan – vetëm për t’i shpëtuar vdekjes – dhe të jetojnë si refugjatë, të shpërndarë kudo!”
Nëse kjo nuk është racizëm, atëherë çfarë është racizmi?
Është tronditëse dhe e turpshme që OKB-ja duhet të heqë dorë nga një vendim i drejtë pikërisht në momentin kur problemet arabe po shpalosen para tyre, dhe ata janë plotësisht indiferentë ndaj tij. Nuk ka askush midis të fuqishmëve për t’i mbrojtur ata, dhe paturpësia hebraike ka kaluar të gjitha kufijtë. Dhe pastaj vjen lajmi nga Kombet e Bashkuara se hebrenjtë nuk janë as racistë dhe as egoistë. Atëherë një njeri i mençur e di se e drejta është në anën e forcës dhe përparësia është në anën e atyre që guxojnë.
Njerëzit gjithmonë ndjekin atë që u bën mirë dhe i thonë atë që dëshiron të dëgjojë; dhe ai që është në gabim do të ketë gjithmonë dikë që ta mbështesë në marrëzinë e tij.
Kështu shkatërrohen vlerat morale, shuhen idealet, ithtarët e së vërtetës bëhen të vetmuar dhe para syve tanë fjala e Zotit bëhet e vërtetë: “Nëse do t’u bindesh shumicës së atyre që jetojnë në Tokë, ata do të të largonin nga rruga e Allahut; ata ndjekin vetëm supozime dhe thonë vetëm gënjeshtra.” (El-En’am, 116.)
Unë i pyes vëllezërit e mi arabë: ju e dini se më shumë se 60% e ujit të ujitjes në Izrael vidhet nga Siria, Libani dhe Jordania. Pra, a mendoni – Zoti ju udhëzoftë – se Izraeli do të bëjë një paqe të drejtë me ju, do të ndalojë së vjedhuri dhe do të pendohet te Zoti? Apo thjesht do ta marrin atë ujë nga ju si dhuratë dhe vetëm emri do të ndryshojë?
Izraeli nuk lodhet kurrë duke përsëritur këmbënguljen e tij kokëfortë për gjithçka që ka pushtuar dhe uzurpuar me forcë. Dhe fuqitë e mëdha ranë dakord të tërheqin akuzën për racizëm. Prandaj ju pyes: a do të vazhdojë Islami të mbetet në periferitë e të menduarit tuaj, ndërsa Judaizmi jeton në zemrat e ithtarëve të tij? Hebrenjtë regjistrojnë rregullisht mungesën e tyre nga puna të shtunave, sepse puna është e ndaluar atë ditë. Pra, a do ta regjistroni edhe ju mungesën tuaj të premteve për të kryer namazin e xhumasë në xhami? Apo duhet t’ju konsiderojmë “udhëtar” në mënyrë që të faleni në shtëpi?
Ju e keni përjashtuar Islamin nga llogaritjet tuaja – kështu që nuk është çudi që jeni bërë i pavlerë te Zoti. A nuk do të përpiqeshit të paktën një herë sinqerisht të mbështeteni te Ai, të merrni vendimin për t’u kthyer tek Ai, të mblidheni nën flamurin e Tij dhe të rindërtoni umetin në bazë të vlerave të tij fetare dhe morale të lëna pas dore?
Arabët e nënvlerësojnë identitetin islam dhe mendojnë se sekularizmi është rruga që do t’i lidhë ata me kombe të tjera. Larg kësaj! Sepse fanatizmi tashmë i ka nxjerrë dhëmbët dhe po përgatitet të na gëlltisë. /tesheshi
