Rawan al-Masri, një katërvjeçare nga Gaza e cila humbi këmbën në një sulm izraelit, shpreson të pajiset me një këmbë protetike në mënyrë që të mund të luajë përsëri me kukullën e saj dhe fëmijët e tjerë, raporton Anadolu.
Afërsisht 5.000 njerëz janë amputuar në Gaza si pasojë e sulmeve izraelite, ku 18 për qind e tyre janë fëmijë. Një prej tyre është vogëlushja Rawan, e cila sapo ka filluar të mësojë të qëndrojë në këmbë.
Rawan, iku me familjen e saj nga qyteti verior i Gazës në Kampin e Refugjatëve Bureij në pjesën qendrore të qytetit dhe filloi të jetonte me gjyshin e saj, ndërsa u sulmua më 18 shtator 2025 dhe humbi këmbën. Po ashtu gjatë sulmit iu këput edhe këmba e kukullës së saj, të cilën ajo nuk e mban kurrë larg saj.
Shumë e vogël për të kuptuar madhësinë e humbjes që ajo ka përjetuar, Rawan dëshiron të ecë përsëri dhe të luajë me shoqet e saj, por nuk mundet.
“Dëshiroj vendosjen e këmbës protetike si për veten ashtu edhe për kukullën time, në mënyrë që të mund të luaj me të dhe të shkoj në kopsht”, thotë Rawan, me pafajësi fëmijërore.
Gjendja e vështirë e Rawan-it nxjerr në pah situatën e mijëra “fëmijëve të vegjël” në Gaza, të cilëve u është vjedhur fëmijëria.
Për Rawan aktualisht po kujdeset nëna e saj, Wissam Abu Hair, pasi babai i saj, i cili u plagos në sy në një sulm të mëparshëm, po merr trajtim jashtë vendit.
Wissam deklaroi se përjetoi trauma psikologjike kur i thanë se këmba e Rawan-it ishte amputuar dhe se ajo qëndroi me të në spital për tre muaj, duke duruar vështirësi të mëdha.
Duke përshkruar momentet e tmerrshme që përjetoi gjatë sulmit, nëna Wissam tha: “U zgjova nga gjumi në sulm dhe pashë që anëtarët e familjes, përfshirë Rawan-in, ishin hedhur jashtë nga forca e sulmit. Pastaj pashë që Rawan kishte humbur këmbën. U shokova dhe kjo ishte shumë e vështirë për mua”.
– E drejta më natyrale e çdo fëmije u bë ëndrra e Rawan-it të vogël
Nëna e pikëlluar përshkroi vështirësitë me të cilat përballet vajza e saj në jetën e përditshme dhe ëndrrat që ka.
“Ëndrra e saj është të ketë një këmbë protetike dhe të luajë përsëri me fëmijët. Ajo dëshiron të dalë jashtë dhe të shkojë në kopsht. Ajo ka vështirësi të shkojë në lavaman. Të gjitha ëndrrat e saj janë shkatërruar. Ajo dëgjon zërat e fëmijëve jashtë dhe thotë: ‘Mami, më nxirr jashtë.’ Dua që ajo të shkojë në shkollë, por nuk mundem sepse nuk ka këmbë”, shpjegon nëna e pikëlluar duke përshkruar vështirësitë me të cilat përballet vajza e saj në jetën e përditshme dhe ëndrrat që ajo ka.
