Në zemër të Bregut Perëndimor, nën mbrojtjen ose miratimin e heshtur të ushtrisë pushtuese izraelite, një luftë e heshtur po zhvillohet nga kolonët izraelitë kundër popullit palestinez.
Lufta e përditshme merr formën e zhvendosjes me forcë, djegies së pronave dhe sulmeve ndaj fermerëve, në një përpjekje për të dëbuar popullin palestinez nga toka e tyre dhe për t’i kthyer fshatrat në zona të përhershme frike.
Palestinezët në Bregun Perëndimor po përjetojnë një përshkallëzim të paparë të sulmeve të kolonëve izraelitë, të cilat janë shndërruar në ndëshkim kolektiv sistematik, dhe frekuenca e tyre është rritur që nga shpërthimi i luftës në Gaza.
Sipas vëzhguesve, terrorizmi i kolonëve izraelitë në Bregun Perëndimor nuk është më një akt individual ose një pasqyrim i tensioneve politike; është një strategji e organizuar e vendbanimeve e kryer nën mbrojtjen e ushtrisë pushtuese izraelite, me qëllim nënshtrimin e asaj që ka mbetur nga toka dhe populli palestinez.
Numri i kolonëve izraelitë vlerësohet në më shumë se 750,000 në Bregun Perëndimor dhe Jerusalem, shumica e të cilëve janë të armatosur, dhe po veprojnë si pjesë e një fushate sistematike për të zbrazur territoret palestineze, me heshtje të plotë ndërkombëtare.
Pamje: Kolonët izraelitë sulmojnë dhe djegin një kompani palestineze në Tulkarm
Sipas Zyrës së Kombeve të Bashkuara për Koordinimin e Çështjeve Humanitare (OCHA), numri mesatar i sulmeve ditore të kryera nga kolonët izraelitë në Bregun Perëndimor është rritur nga tre incidente në ditë para luftës në më shumë se shtatë në ditë. Pas 7 tetorit 2023, deri në mesin e vitit 2025, pati më shumë se 1,400 sulme të dokumentuara, duke përfshirë të shtëna, djegie të pronës, shkatërrim të tokës bujqësore dhe vrasjen dhe plagosjen e dhjetëra civilëve palestinezë.
Human Rights Watch konfirmoi gjithashtu se forcat pushtuese izraelite ishin të pranishme në rreth gjysmën e këtyre incidenteve, ose duke u ofruar mbrojtje kolonëve ose duke i penguar palestinezët të mbronin veten, duke i bërë këto sulme një krim të dyfishtë që përbëhej nga terrorizëm kolonësh dhe bashkëpunim zyrtar izraelit.
Sulmet janë përqendruar në Zonën C, e cila përfshin më shumë se 60% të Bregut Perëndimor dhe është nën kontrollin e plotë të sigurisë izraelite. Guvernatorët e Nablusit, Hebronit dhe Ramallahut janë goditur më rëndë, me fshatra të tillë si Turmus Ayya, Burin, Al-Mughayyir dhe Duma që kanë përjetuar valë të njëpasnjëshme sulmesh në muajt e fundit.
Vetëm në Nablus, organizatat lokale dokumentuan më shumë se 500 incidente të dhunës së kolonëve midis viteve 2024 dhe 2025, duke përfshirë djegien e shtëpive, shkuljen e pemëve të ullirit dhe sulmet ndaj fermerëve gjatë sezonit të korrjes. Korrja e ullinjve, një simbol i rezistencës palestineze, është shndërruar në një sezon terrori, pasi një raport i botuar në The Guardian dokumentoi se rreth 70% e të korrave të ullinjve në Bregun Perëndimor verior këtë vit nuk janë korrur për shkak të dhunës së kolonëve izraelitë dhe mbylljes së rrugëve që të çojnë në tokë bujqësore.
Kombet e Bashkuara kanë dokumentuar gjithashtu zhvendosjen e më shumë se 1,200 palestinezëve, gjysma e të cilëve fëmijë, nga komunitetet blegtorale në Luginën e Jordanit dhe Hebronin jugor si rezultat i sulmeve të armatosura të kolonëve që nga fillimi i luftës në Gaza. Shumë nga këto komunitete të vogla janë zhvendosur plotësisht pasi banorët e tyre kanë marrë kërcënime me vdekje ose u është vënë flaka tendave të tyre, në një skenë që të kujton Nakbën, por me metoda moderne dhe nën mbulesën ligjore të qeverisë pushtuese izraelite të ekstremit të djathtë.
Pavarësisht se organizatat ndërkombëtare dhe lokale dokumentojnë dhjetëra vdekje dhe lëndime palestineze si rezultat i këtyre sulmeve, asnjë nga grupet e kolonëve nuk është mbajtur seriozisht përgjegjës.
Prokurorët izraelitë po mbyllin gjithashtu shumicën e rasteve me arsyetimin e “provave të pamjaftueshme”, ndërsa kolonët po shpërblehen për “mbrojtjen e sigurisë hebraike”, siç përshkruhet nga ministri ekstremist i Sigurisë Kombëtare, Itamar Ben-Gvir.
Azam Abu Al-Adas, një ekspert për çështjet izraelite, paralajmëroi se fenomeni i dhunës së kolonëve në Bregun Perëndimor, veçanërisht ajo që njihet si “Rinia e Kodrës”, është bërë “një fenomen institucional, i përhapur dhe shumëplanësh” që gëzon mbështetje të paparë nga qeveria aktuale izraelite. Abu al-Adas konfirmoi në një intervistë me agjencinë e lajmeve Shehab se ky transformim është rezultat i pranimit dhe mobilizimit ideologjik nga shkollat fetare të lidhura me sionizmin fetar, i cili e sheh këtë grup si një “krah ushtarak ose milici të parregullt” të ngarkuar me zbatimin e axhendës së tij në terren. Ai theksoi se ky zhvillim është në përputhje me modelin e partive fashiste që mbështeten në një strukturë ushtarake gjysmë të rregullt për të arritur qëllimet e tyre.
Abu Al-Adas e lidhi përshkallëzimin e dhunës së kolonëve me mbërritjen e udhëheqësve fetarë sionistë në pozicione kyçe të pushtetit në entitetin izraelit, duke përfshirë ushtrinë dhe Shin Bet, dhe mbërritjen e individëve të tillë si Bezalel Smotrich, të cilin ai e përshkroi si “kumbarin e kësaj lëvizjeje”.
Ai theksoi se ky depërtim politik i dha “Rinisë së Kodrës” “mbështetje të pakufizuar”, qoftë popullore, qeveritare apo logjistike. Ai gjithashtu theksoi se ngjarjet pas 7 tetorit forcuan rolin e këtyre grupeve, pasi lindi nevoja për t’i transformuar ato në “forca sulmuese, detyra e të cilave është të ngacmojnë palestinezët”.
Ky transformim u reflektua në integrimin e tyre informal në sistemin e sigurisë, armatimin e tyre të gjerë dhe hapjen e linjave të furnizimit logjistik që u lejuan atyre të merrnin burime të mëdha, madje edhe në kurriz të sektorëve jetikë si shëndetësia dhe arsimi në entitetin izraelit.
Abu al-Adas trajtoi gjithashtu çështjen e mobilizimit ideologjik, duke shpjeguar se shkollat fetare po punojnë për të formuar një strukturë intelektuale ekstremiste midis kolonëve, ku rendi i tyre i prioriteteve është përmbysur: “toka, feja, njeriu”, me tokën dhe vendbanimin e saj në vendin e parë.
Abu al-Adas paralajmëron se dhuna e kolonëve do të arrijë “një fazë të përballjes totale me shoqërinë palestineze” në muajt e ardhshëm, duke e përshkruar atë si “diçka si një luftë civile midis dy shoqërive”. Ai paralajmëron se qeveria pushtuese izraelite do të përpiqet t’i portretizojë këto konflikte si “dhunë civile kundër qytetarëve”, gjë që mund të ketë pasoja të pallogaritshme për popullin palestinez, duke vënë në dukje se dhuna në rritje i ka shndërruar tashmë fshatrat palestineze si Al-Mughayyir, Turmus Ayya dhe Beit Dayan në “zona pothuajse katastrofe”.
Bregu Perëndimor, përfshirë Jerusalemin, ka dëshmuar një përshkallëzim gjithëpërfshirës izraelit gjatë dy viteve të fundit, duke rezultuar në vrasjen e të paktën 1,069 palestinezëve, plagosjen e rreth 10,000 të tjerëve dhe arrestimin e më shumë se 20,000 njerëzve”, përfshirë 1,600 fëmijë. /tesheshi
