Muadh bin Xhebeli falte namazin e jacisë me Profetin ﷺ, pastaj kthehej te fisi i tij dhe i udhëhiqte ata në namaz si imam.
Një ditë, Muadhi e zgjati shumë namazin dhe një djalë që punonte e la rreshtin dhe e fali vetëm.
Kur mbaroi namazi, djali i tha Muadhit se e kishte zgjatur shumë dhe për këtë arsye e kishte lënë dhe e kishte falur vetëm.
Muadhi i tha:
— Kjo është shenjë hipokrizie; do t’ia tregoj Profetit ﷺ!
Shkuan te Pejgamberi ﷺ për të gjykuar rastin. Djaloshi tha:
— Ai vonohet shumë kur është me ty, pastaj kthehet dhe e zgjat namazin me ne.
Profeti ﷺ i tha Muadhit:
— A po i sprovon njerëzit ti, o Muadh?
Është interesant se ky djalë më vonë u bë pjesë e një beteje dhe ra dëshmor.
Profeti ﷺ i tha Muadhit:
— Çfarë ndodhi me kundërshtarin tënd?
Muadhi u përgjigj:
— O i Dërguari i Allahut, Allahu e vërtetoi atë dhe unë gabova që e paragjykova… Ai u bë dëshmor!
⸻
Mësime dhe reflektime
• Parimi i lehtësimit në fenë islame mbetet gjithmonë i vlefshëm: kur bashkohemi në adhurim, qëllimi është uniteti dhe afërsia me Zotin, jo krijimi i pengesave për të tjerët.
• Udhëheqësit fetarë dhe drejtuesit e komunitetit duhet të jenë të mëshirshëm, të arsyeshëm dhe të kujdesshëm ndaj gjendjes së njerëzve që udhëheqin. Ata nuk duhet ta kthejnë adhurimin apo udhëzimin fetar në barrë të rëndë. Qëllimi i tyre është t’i afrojnë njerëzit te Allahu, jo t’i largojnë me rregulla të rrepta ose me gjatësinë e tepruar të ibadetit.
• Besimtarët duhet të ruajnë gjuhën dhe të mos marrin rolin e gjykatësve. Nuk është e drejtë të akuzosh dikë për hipokrizi apo dobësi besimi vetëm për shkak të një veprimi të dukshëm. Vetëm Allahu njeh zemrat dhe qëllimet e njerëzve. Kjo na mëson durim, mirëkuptim dhe respekt për tjetrin, duke shmangur konfliktet e kota dhe paragjykimet e padrejta.
• Adhurimi dhe veprat e mira duhet të synojnë afrimin te Allahu dhe përmirësimin e vetvetes, jo shfaqjen e superioritetit apo dëshirën për t’u dukur para të tjerëve. Të falësh namaz, të japësh sadaka apo të kryesh vepra të mira nuk të japin të drejtë t’u vihesh njerëzve mbi krye dhe as të jesh matës i moralit të tyre. Kjo na mëson sinqeritetin në besim dhe vlerësimin e përpjekjes së secilit sipas mundësive që ka.
Hoxhë Halil Avdulli
