Shalqinjtë janë një frut veror freskues plot me vitamina, minerale dhe antioksidantë. Por nëse shijoni vetëm tulin e tij rozë, humbisni lëndë ushqyese shtesë që gjenden në lëkurë, duke përfshirë fibrat dhe aminoacidet që mund të kontribuojnë në një shëndet më të mirë.
Lëkura e shalqirit është veçanërisht e pasur me fibra që rregullojnë lëvizshmërinë e zorrëve dhe ulin kolesterolin, si dhe me aminoacidin citrulinë, i cili mund të përmirësojë qarkullimin e gjakut dhe qëndrueshmërinë fizike.
Përfshirja e lëkurës së shalqirit në dietë mund të jetë një mënyrë e shkëlqyer për të rritur marrjen e lëndëve ushqyese, por është e rëndësishme ta lani siç duhet dhe ta shtoni gradualisht në menu, në mënyrë që të shmangni shqetësimet e mundshme të tretjes.
Lëkura e shalqirit është një burim i mirë i fibrave
Fibra mbështet lëvizjet e rregullta të zorrëve dhe zvogëlon rrezikun e kancerit të zorrës së trashë dhe sëmundjeve të zemrës. Shumica e të rriturve mund të përfitojnë nga ngrënia e më shumë ushqimeve të pasura me fibra, siç është lëkura e shalqirit.
Lëkura është shumë e pasur me fibra, gjë që e bën atë shumë të ndryshme nga pjesa e brendshme e një shalqiri.
Pjesa më e madhe e fibrave në lëvore është e patretshme, gjë që ndihmon në lëvizjen e zorrëve. Gjithashtu përmban disa fibra të tretshme, të cilat ndihmojnë në uljen e niveleve të kolesterolit.
Meqenëse lëkura e shalqirit është e pasur me fibra, sistemi tretës ka nevojë për kohë që të mësohet me të. Shumë prej tyre në të njëjtën kohë mund të shkaktojë gazra ose fryrje.
Lëkura e shalqirit është e pasur me citrulinë
Lëkura e shalqirit përmban citrulinë, një aminoacid që mund të mbështesë qëndrueshmërinë fizike dhe të përmirësojë rrjedhjen e gjakut. Kjo është arsyeja pse disa përdorues të rrjeteve sociale rekomandojnë përzierjen e lëkurës së shalqirit në një pije para stërvitjes.
Një filxhan shalqi ka rreth 250-300 miligramë citrulinë. Lëkura ka rreth 60 për qind më shumë se tuli rozë.
Shtimi i një filxhani me lëkurë shalqiri në smoothie-n tuaj mund të ndihmojë në marrjen e më shumë citrulinë. Megjithatë, përfitimet në performancën kardiovaskulare dhe muskulore kërkojnë rreth 3-6 gramë citrulinë në ditë.
Lëkura e një shalqiri mund të jetë më ushqyese se tuli i tij
Lëkura e shalqirit përmban vitaminë C, vitaminë B6, beta-karoten, kalcium, fibra, zink dhe fosfor, një mineral i rëndësishëm që mbështet funksionimin normal të nervave dhe muskujve.
Në një farë mënyre, është më ushqyes se tuli, i cili është gjithashtu një frut ushqyes. Lëvorja ka disa veti të pazakonta që e bëjnë atë shumë ushqyese. Duhet të hani rreth 1 deri në 1.5 gota lëvore për të marrë sasi të konsiderueshme të këtyre vitaminave, mineraleve dhe antioksidantëve.
A është lëkura e shalqirit vërtet e sigurt për t’u ngrënë?
Shalqiri duhet të lahet gjithmonë me ujë të rrjedhshëm para se të pritet, edhe nëse hahet vetëm tuli. Fërkimi i pjesës së jashtme të lëvores së gjelbër mund të ndihmojë në largimin e papastërtive dhe mbeturinave të tjera.
Thika shkon nga jashtë brenda, kështu që edhe nëse nuk e përdorni lëkurën e shalqirit, duhet ta lani gjithmonë mirë pjesën e jashtme, në mënyrë që thika të mos transferojë baktere ose papastërti nga jashtë brenda.
Lëkura e pastër e shalqirit është përgjithësisht e sigurt për t’u ngrënë, por është e pasur me fibra, kështu që është më mirë ta filloni gradualisht për të shmangur shqetësimet e tretjes si fryrja, gazrat ose diarreja. Rekomandohet ta ruani në frigorifer, sepse prishet lehtë.
Mënyra të ndryshme për përgatitjen e lëkurës së shalqirit
Lëkura hahet duke qëruar lëkurën e jashtme jeshile dhe duke ngrënë pjesën e bardhë midis tulit rozë dhe lëkurës së jashtme. Lëvorja e papërpunuar mund të hahet, por shija mund të jetë e pakëndshme.
Shalqiri është i ëmbël, por lëkura ka një shije të ndryshme. Pjesa e jashtme jeshile ka një shije të hidhur, dhe pjesa e bardhë e lëvores ka një shije si të kastravecit.
Për të përmirësuar shijen, lëvozhga mund të turshihet ose të shtohet në gatime të skuqura, sallata dhe smoothie.
Lëkura e shalqirit mund të jetë një shtesë e mirë në dietë, por duhet të mendoni se si e përgatitni. Shumë receta përdorin shumë kripë për turshi ose shumë sheqer nëse është një recetë për karamele ose një kore të ëmbëlsuar.
Shkencëtarët e ushqimit po punojnë për të gjetur mënyra për të përfshirë lëkurën e shalqirit në produktet ushqimore, për shembull, duke përzier pluhurin e lëkurës së shalqirit me miell gruri për të rritur përmbajtjen e fibrave në produktet e pjekura.
