Sipas një raporti të lëshuar së fundmi, më shumë se 3 mijë persona kanë humbur jetën duke u përpjekur të arrijnë në Spanjë nga deti gjatë vitit të kaluar, duke shënuar rënie të ndjeshme krahasuar me 12 muajt e mëparshëm, transmeton Anadolu.
Organizata joqeveritare “Caminando Fronteras” tha se 3.090 persona u mbytën nga janari deri më 15 dhjetor të vitit 2025, përfshirë 192 gra dhe 437 fëmijë. Viktimat vinin nga 30 vende, kryesisht nga Afrika Perëndimore dhe Afrika Veriore, por edhe nga Pakistani, Siria, Jemeni, Sudani, Iraku dhe Egjipti.
Aktivistët paralajmëruan se rënia e numrit të viktimave nuk do të thotë se udhëtimet janë bërë më të sigurta, duke argumentuar se kontrollet më të rrepta kufitare po i shtyjnë migrantët drejt rrugëve gjithnjë e më të rrezikshme. Raporti zbuloi se kalimi përmes Atlantikut nga Afrika Veriore drejt Ishujve Kanarie mbetet rruga më vdekjeprurëse, duke përbërë 1.906 vdekje këtë vit. Udhëtimi mund të zgjasë deri në 12 ditë në det.
Një numër në rritje migrantësh u përpoqën të ndjekin rrugën nga Algjeria drejt Ishujve Baleare, ku 1.037 persona humbën jetën. “Caminando Fronteras” theksoi shfaqjen e një rruge të re nga Guinea drejt Ishujve Kanarie, duke e përshkruar si rrezik në rritje për njerëzit që përpiqen të arrijnë në Spanjë.
Raporti kritikoi atë që e përshkroi si ashpërsim global të politikave të migracionit gjatë vitit 2025, me fokus të veçantë te SHBA-ja. Masat e promovuara nga administrata amerikane “transformuan hartën globale të lëvizshmërisë”, duke përbërë “një deklaratë publike të një lufte të përmbajtur dhe të padukshme” kundër migrantëve.
Sipas raportit, politikat e dëbimit të udhëhequra nga SHBA-ja kanë ndihmuar në krijimin e një modeli që zhvendos dëbimet drejt vendeve të treta, në disa raste duke rezultuar në mbajtjen e migrantëve në burgje, në një vakuum ligjor, apo edhe në baza ushtarake amerikane jashtë vendit.
Organizata tha se këto praktika pasqyrojnë politika të miratuara edhe gjetkë, duke përmendur planin e Mbretërisë së Bashkuar për të dëbuar azilkërkuesit në Ruandë, i ndalur më pas nga Gjykata e Lartë Britanike si dhe krijimin nga Italia të qendrave të ndalimit në Shqipëri.
Të marra së bashku, sipas raportit, këto masa po konsolidojnë “një sistem transnacional në të cilin lëvizshmëria menaxhohet përmes dhunës institucionale dhe mohimit të garancive bazë”.
