Rrëfehet se në një rast tre shokë kishin qenë duke udhëtuar në shkretëtirë, papritmas filloj të frynte era, me ç’rast solli pluhur të madh dhe u pamundësoj atyre shikimin e qartë të drejtimit që udhëtonin.
Njëri prej shokëve tha: Rruga është në të djathtë, nxitoi dhe udhëtoi djathtas, e humbi rrugën dhe veten e tij. Tjetri tha: Rruga është majtas, nxitoj majtas, e humbi rrugën dhe humbi vetën e tij. Kurse i treti tha: Unë do ulem të pushoj derisa të zhduket pluhuri dhe të qartësohet pamja e drejtimit që udhëtojmë, ky i fundit nuk nxitoi, e gjeti rrugën dhe shpëtoi veten. Edhe ne, nuk mund të humbim në ato raste që ndalemi mendojmë, dhe ecim shtigjeve te jetës me hapa të sigurt, e nuk nxitojmë në ato çështje që janë të paqarta dhe jemi të pasigurt në rezultatin pozitiv të tyre.
Thotë Zoti xh.sh. në Kuran: “Njeriu nga vet natyra e tij është i ngutshëm, mirëpo Unë do t’ua tregoj argumente të qarta, por ju mos nxitoni” (El-Enbija: 37).
Nga: Ekrem Maqedonci
