》BĂ«hu i devotshĂ«m ndaj Zotit, nĂ« qoftĂ« se je hutuar. TĂ« mirat t’i sjell nga diçka e pamenduar.
》Pse vallë ke frikë varfërinë? Zoti furnizon, ka ushqyer zogun dhe peshkun kur noton.
》Dhe kush kujton, se të mirat vijnë me egërsi, sdo kish ngrënë gjë pëllumbi, me skifterin në liri!
》Zemërmirë në këtë botë bëhu, se ti nuk edi, a jeton nga mbrëmja deri sa të dalë dielli.
》Sa tĂ« shĂ«ndosh kan shkuar, pa bĂ«rĂ« “uf e “i” dhe sa tĂ« sĂ«mur jetuan ditĂ«t nĂ« vetmi?
》Mos harro, se nĂ« kĂ«tĂ« botĂ« s’je veçse udhĂ«tar dhe nesĂ«r do tĂ« kthehesh te gjyshĂ«rit me baballar!
——
Nga: Imam SHAFIU (Dritë ju bëftë Shpirti)
